Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «بی باک نیوز»
2024-04-28@00:56:33 GMT

پرکاری مثانه چیست؟ دلایل و علائم بروز آن

تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۰۵۰۹۹

پرکاری مثانه چیست؟ دلایل و علائم بروز آن

اگر در روز بیش از اندازه دفع ادرار دارید که به بیش از 8 مرتبه در طول روز و در طول شب بیش از 2 بار باشد، شما دچار بیماری پرکاری مثانه شده اید. در این مقاله از دکتر سلام به دلایل پرکاری مثانه و نشانه های آن پرداخته ایم. توصیه ما این است که این بخش را از دست ندهید.

پرکاری مثانه چیست؟

اگر افزایش دفعات ادرار در طی روز بیش از 8 بار و در طول شب بیش از 2 بار همراه با فوریت‌های ادراری باشد، فرد دچار بیش فعالی یا پرکاری مثانه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دکتر فرزانه شریفی اقدم جراح و اورولوژیست(متخصص کلیه و مجاری ادرار)، بیان کرد: پرکاری مثانه در زنان نسبت به مردان شایع است و حدود 27-35 درصد زنان، 13-15 درصد مردان درگیر این بیماری هستند. بیش فعالی مثانه معمولا یک نشانه تنها نیست، بدین معنا که این بیماری اکثرا با یک عارضه جدی‌تر همراه است. تکرر بیش از حد ادرار و احساس دفع ناگهانی ادرار و بی اختیاری ادراری اورژانسی می‌تواند ناشی از پرکاری مثانه باشد. مثانه بیش فعال یک بیماری آزار دهنده‌ای است که کیفیت زندگی اجتماعی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

دلایل پرکاری مثانه

– بزرگ شدن پروستات

– دیابت

– بارداری

– عفونت‌های ادراری

استرس و اضطراب

– مصرف برخی از داروها

لذا هنگامی که بیمار به متخصص مراجعه می‌کند ابتدا باید یک شرح حال از وی گرفته شود تا بتوان علت اصلی بروز این عارضه را متوجه شد. به عنوان مثال بیماری که درگیر پرکاری مثانه‌ همراه با عفونت ادراری است برای تشخیص آن، نیاز است بیمار آزمایشات خاصی را انجام دهد، پزشک ممکن است تست ادرار، خون و یا سونوگرافی مثانه را لازم بداند. در مثانه پرکار در برخی مواقع تخلیه کامل ادرار انجام نمی‌شود، بنابراین باقی مانده ادرار در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند باعث ایجاد عفونت در مثانه شود. ارتباط این عارضه با سنگ کلیه بسیار نادر است البته ممکن است سنگ از کلیه به مثانه افتاده باشد، اما پرکاری مثانه به تنهایی ارتباطی با بروز سنگ کلیه ندارد. سنگ کلیه با درد همراه است اما بیش فعالی مثانه دردناک نیست.

27 تا 35 درصد خانم‌ها علائم پرکاری مثانه دارند به عبارتی از هر 3 یا 4 نفر یک مورد درگیر این عارضه است و آمار منتشر شده مبنی بر این که از هر 6 نفر یک نفر به این بیماری مبتلاست، صحت دارد.

خانم‌هایی که زایمان‌های متعددی را انجام داده‌اند و درگیر افتادی لگن و مثانه هستند به علت تضعیف دیواره‌ها و لایه‌ها، مثانه از آناتومی خود تغییر شکل پیدا کرده است و فرد بدون خللی در مثانه به دلیل مشکلی در این لایه‌های محافظ به پرکاری مثانه مبتلا می‌شود. همچنین هرچه به سن یائسگی نزدیک‌تر می‌شوند به علت تعییراتی که در بافت‌های دیواره مثانه، پایانه‌های عصبی، بافت‌های ماهیچه‌ای مثانه و کف لگن ایجاد می شود، فرد را مستعد به بیش فعالی مثانه می‌کند.

به گفته وی، کمبود هورمون استروژن لایه‌های کف لگن را نازک کرده و مثانه ضعیف شده و بیش فعالی رخ می‌دهد. همچنین مردانی که بیش از 50 سال سن دارند و درگیر بزرگی پروستات هستند نیز در معرض خطر این عارضه قرار دارند. مشکلات دیگری چون دیابت، با تاثیراتی که روی حجم ادرار و عصب مثانه می‌گذارد فرد را مستعد بیش فعالی مثانه می‌کند. مثانه‌های پرکار به دنبال صدمه به نخاع یا بیماری‌های سیستم عصبی مانند ام اس، تومورهای سیستم عصبی، جراحی‌ها بر روی سیستم عصبی و در برخی بیماری‌ها مانند دیابت هم دیده می‌شود.

مشکلاتی که در ستون فقرات ممکن است رخ دهد مانند انحرافات، پوکی استخوان، اشکالاتی در کانال نخاعی و دیسک کمر همگی ممکن است بیمار را درگیر پرکاری مثانه کند. در حقیقت سیستم عصبی کنترل کننده مثانه از مغز به ناحیه ستون فقرات، یک سیستم عصبی پیوسته است و در طول این مسیر اگر قسمتی دچار اختلال شود، فرد مستعد بیش فعالی مثانه می‌شود.

در برخی افراد، موادغذایی کافئین‌دار، پر ادویه، اسیدی و نوشیدنی‌ها علایم را تشدید می‌کنند، بنابراین محدودیت‌های غذایی ممکن است سبب بهبود علایم شود. مایعات مضر برای این افراد، همچون نوشیدنی‌های کافئین‌دار (قهوه، چای)، خوردن غذاهای تند و فلفلی، و همچنین مصرف الکل سبب بدتر شدن وضعیت و علائم این مشکل در افراد می‌شود. تغییر سبک زندگی، انجام تمرین‌های مناسب، شیوه زندگی فعال و سالم همراه با اجتناب از نوشیدن مایعات و کنار گذاشتن سیگار و دخانیات از ابتلا به این عارضه جلوگیری می‌کند.

منبع: سیمرغ

ارسال شده در 13 تیر 1396 توسط کاربر دکترسلام با موضوع بیماری ها

--------------------------------------------------------------------------

تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانهها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانه‌ای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه‌های لازم، منتشر گردد.

------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامه‌های کشور را رایگان مطالعه کنید -------------

روزنامه‌های عمومی | روزنامه‌های اقتصادی | روزنامه‌های ورزشی | سایر روزنامه‌ها| هفته‌نامه و ماهنامه | نشریات استانی

منبع: بی باک نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۰۵۰۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری

دیگر خبرها

  • جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
  • علل پرش و اسپاسم عضلانی
  • علائم سرطان روده بزرگ را بشناسیم
  • بیماری‌های خودایمنی که باعث ریزش مو می‌شوند
  • پیش‌بینی یک بیماری ۱۲ سال قبل از بروز علائم
  • ‌بیماری مالاریا در صورت ‌تشخیص دیرهنگام، خطرآفرین است
  • دلایل بروز زانودرد و روش‌های درمانی آن را بشناسید
  • دلایل بروز زانو درد و روش‌های درمانی آن را بشناسید
  • پیش بینی آلزایمر ۱۲ سال قبل از بروز علائم با آزمایش چشم
  • آزمایش چشم آلزایمر را ۱۲ سال قبل از بروز علائم پیش بینی می کند